Trotse broers :D

Het is eindelijk weer gelukt om op internet te komen. Er is veel gebeurd. Vorige week stond ik op de kinderafdeling. Het was hier wel leuk (maar de materniteit vind ik leuker). Helaas heb ik ook bij een kindje gestaan wat binnen 10 minuten overleden was. Ineens, dat was toch wel even schikken. Maar er waren ook zeker leuke en mooie momenten.
Donderdag stond ik weer op de materniteit. Dit omdat er dan Prenatale controles zijn. Vorige week stond ik bij de vrouwen om die te controleren, deze week zat ik bij de administratie. Je weegt de vrouw en vult de papieren in als ze nieuw zijn. Ook mocht ik de vrouwen injecteren :D
Afgelopen weekend zijn we naar Abedju geweest. Daar is ook een ziekenhuis. Het is wel een stuk kleiner dan hier in Adi. We zouden met de auto gaan, maar omdat die stuk was gingen we met motoren!! Dit vond ik helemaal niet erg! Het was heerlijk om lekker hard door kleine paadjes en mooie wegen te gaan. Ik had erg genoten en keek al uit naar de terugreis. Het had alleen erg hard geregend voordat we terug gingen en dus was er overal modder. Dit keer dus erg voorzichtig gereden en paar keer bijna onderuit gegaan. Maar heb gewoon van mooie uitzicht genoten.
Toen we aankwamen in Abedju was er een heel ontvangstcomite. We hebben met z'n alle gegeten en zijn daarna richting ziekenhuis gegaan voor rondleiding. Annemarie voelde zich niet zo lekker en is naar huis gegaan. Ze heeft waarschijnlijk malaria. Op zaterdag lagen in heel het ziekenhuis ongeveer 6 mensen. Een vrouw lag op de kraamafdeling en had weeen. Ik heb hier dus even bij gezeten en wilde blijven tot de bevalling. Maar we moesten naar huis voor de lunch. Later ben ik terug gegaan. Toen ik de papieren van de vrouw las zag ik dat ze al om 3.00 uur die nacht was binnengekomen met 6 cm ontsluiting. Het was ondertussen 17 uur en ik vond dat er al lang iets gedaan moest worden. Ze had namelijk om 10.30 uur 8 cm en nu nog geen vordering. Dit heb ik aan het personeel gezegt, maar die moesten lachen. Bij het guesthouse aangekomen ben ik naar Annemarie gegaan (die op bed lag) en heb het aan haar doorgegeven. Toen heb ik de arts erbij gehaald en heeft Annemarie hem ervan overtuigd dat er een keizersnede moet komen. Hij is terug naar het ziekenhuis gegaan. Die nacht werd ik om 5.00 uur uit bed gehaald. De vrouw ging namelijk bevallen. Dit verbaasde ons een beetje, want we dachten dat die avond daarvoor al een keizersnede gedaan was. Maar ik dus deze vroege morgen naar het ziekenhuis. Ik heb de controles bij de vrouw gedaan en die waren goed. Ze had nu 9cm en hartslag van babytje was ook goed. Toch had ik het idee dat de weeen af en toe afzwakte. Om 7.30 uur kwam Annemarie. Ik heb haar de situatie uitgelegd en die wilde ook meteen een keizersnede. Daarom hebben we de vrouw en het personeel overtuigd. Wij hoorden pas op dit moment dat het een tweeling was!!!! Men controleerde de hele tijd maar van 1 kindje de hartslag en ook nergens op de papieren stond dat het een tweeling was. Maarja. Uiteindelijk zijn Annemarie en ik bij de keizersnede geweest. We waren beide erg blij dat de kindjes meteen begonnen te huilen en gezond waren. Nu komt het mooie nieuws (voor mijn broers): hier in afrika zijn nu 2 kindjes die naar jullie zijn vernoemd!!!! Dat is lief van ons he! De ene heet David (Daan) en de andere heet Jonathan (Thijs Jonathan).
Vanmorgen ben ik hier in Adi op de kraam begonnen. Nog voordat ik het gebouw binnen was en mijn witte jas aanhad werd er al gezegd dat ik naar de OK moest komen. Er lag daar een vrouw voor een keizersnede. Ook helaas hier was het kindje overleden (doordat de placenta losgelaten was en ze van een andere gezondheidscentrum kwam). Van alle bevallingen waar ik hier bij ben geweest is er niks normaal gegaan. Drie dode kindjes, vijf keizersnede en 5 levende kindjes. Ik was bijna op het punt om vandaag richting huis te gaan toen we een vrouw aan kwam. Ze was al compleet. Dit werd ook een tweeling. Het waren 2 stuitbevallingen. Maar gelukkig maken de kindjes het erg goed. Deze heb ik nog geen naam gegeven. Hier doen ze dat pas als de navelstreng eraf valt. Het is een jongetje (1,5kg) en een meisje (2,75kg). Suggesties voor namen zijn welkom!
Annemarie ligt op dit moment weer op bed. Gisteren ging het gelukkig goed, maar vandaag weer helemaal niet. Het is hopen dat zij ook snel weer beter wordt. Dit omdat ze ook erg leuk vind om bevallingen te zien en ze graag met mij mee gaat!

Inmiddels is het woensdag en Annemarie voelt zich beter, maar op de materniteit zijn er niet veel bevallingen. De tweeling hebben we Jonathan en Lisanne genoemd.

En ondertussen in het alweer zaterdag. Het lukt niet om een blog te plaatsen. Dus proberen we het vandaag weer. Heb 3 bevallingen gedaan. Eentje is er gefilmt. De kinderen maken hier niet zo'n goede start. Ik denk dat het komt omdat ze boven op de moeder gaan zitten en op de buik duwen om het kind eruit te duwen. Als ik terug kom ga ik de nederlandse manier introduceren. Gewoon rustig wachten :P
We hebben ondertussen ook al een babytje naar BJ vernoemt (Johan)
Morgen is alweer mijn laatste dag hier. We vertrekken maandag om 5.30 naar Arua. Dinsdag ga ik naar Kampala.

Deze blog heeft Bart Jan op internet gezet, omdat het voor mij niet mogelijk is om een nieuwe blog te plaatsen. Sorry voor de lange stilte, maar ik leef nog steeds en alles gaat goed!!!

-->update 29-07: Voor een foto van David en Jonathan zie: www.annemarieboks.aimsites.org
Gisteravond weer een bevalling mogen doen!!! Een meisje: Lokumu (lofprijs) Meriam.