Congo!!!!

De eerste blog vanuit Congo! Het is momenteel heel donker buiten. Het is regentijd en het onweert en regent dus veel. Maar het is super mooi! Er is helaas ook slecht nieuws: mijn koffer is er nog steeds niet (en komt op z’n vroegst over 2 weken) en mijn fototoestel is gisteren overleden. Maar ik zal beginnen waar ik de vorige keer ben geeindigd.
Woensdag ben zijn Annemarie en ik vertrokken vanuit Kampala naar Arua. Het was erg vroeg, namelijk 6.00 uur. Met een busje gingen we naar de binnenstad. En zelfs op dit tijdstip sta je al heel erg in de file!!! Maar we waren nog ruim op tijd. Nadat we in de bus met iedereen gebeden hadden vertrokken we. Het was een lange, vermoeiende en warme reis. Het landschap was heel gevarieerd. Het ging van het stadslandschap naar natuurlandschap. De grote vierkante stenen huisjes veranderde in kleine dorpjes met rondje huisjes en rieten daken. Onderweg heb ik veel dieren gezien. Helaas reed de bus veel te snel om ze te fotograferen. We zagen zelfs een echte olifant :D Op de terug weg ga ik de dieren weer in de gaten proberen te houden en proberen op de foto te zetten als ze er weer zijn.
Toen we in Arua aankwamen werden we opgehaald door de man van het gezin waar we die nacht ook zouden blijven slapen. De volgende dag ben ik naar de markt geweest. Dit is een hele beleving. Je hebt er ontzettend veel kraampjes. Bijna alle kraampjes verkopen dezelfde dingen en werken ook samen. Ik moest stof hebben van de markt om een rok van te laten maken, zodat ik iets meer kleding heb ;) Ze hebben daar ook een tweedehands markt. Daar heb ik nog een extra rok en t-shirt gekocht. Om 14.30 uur (Oegandese tijd-> 1 uur later dan Nederlandse en Congolese tijd) zouden met een vrachtwagen mee gaan om naar Adi te vertrekken. Het begon om 14.15 uur echter zo hard te regenen tot 15.45 uur dat ze de vrachtwagen niet konden laden en dus vertrokken we veel later. Uiteindelijk waren we pas rond 17.30 uur weg. Ik zat voor in de wagen (niet achter/bovenop) en had mooi zicht en zat droog. We namen veel sluiproutes en binnendoorweggetjes. Die zijn helaas niet zo goed als dat we die in Nederland kennen. Ik zal proberen je te laten begrijpen hoe het was: Je moet je voorstellen dat je in een bos loopt. Je neemt een smal voetgangerspad van zand. Deze ziet eruit of die al een tijd niet is gebruikt en is helemaal begroeid. Verder heeft het de hele dag geregend en dus is alles nat en modderig. Daar rijdt je dan dus overheen met een grote vrachtwagen helemaal volgeladen (doodeng). Maar we zijn aangekomen. Om ongeveer 18.30 uur waren we bij de Oegandese grens. Hier deden ze niet heel moeilijk en gaven ze mij de stempel om door te mogen. Daarna redden we door naar de grens van Congo. Om 18.00 uur Congo tijd is het al donker hier. Dus we vervolgde onze weg in duisternis. Bij de grens van Congo deden ze iets moeilijker. Ze hebben mijn paspoort vaak doorgebladerd. Wat ze precies deden weet ik niet, maar het was in ieder geval onzinnig en tijdrovend. De chauffeur kwam dan ook zeggen dat ze moesten opschieten. Daarna kreeg ik daar ook mijn stempel. Vanaf de grens zou het niet heel erg lang meer zijn naar Adi. We waren echter net vertrokken toen we voor ons een vrachtwagen zagen die vast was komen te zitten. Alle mannen van de vrachtwagen zijn dus gaan helpen. We hebben hier een uur stilgestaan. Om ongeveer 23.00 uur (Congo tijd) kwamen we aan in Adi. We deden dus 6,5 uur over een reis die normaal rond de 3 uur duurt!!! De volgende dag zijn we een stukje gaan wandelen in Adi. Ik heb kennis gemaakt met wat mensen. Ook heb ik het ziekenhuis al gezien. We kregen daar een rondleiding. Het is anders dan ik verwacht heb, maar super mooi! Het is best groot en bestaat uit allemaal apparte delen. Je hebt er de kinder, kraam, chirurgie, IC en interne afdeling. Hier zal ik de komende weken allemaal een kijkje gaan nemen. Maandag mag ik beginnen.
Morgen (zondag) is er een doopdienst in de kerk hier. Ik wil graag kijken en ben erg benieuwd.
Als welkomsmaal zou er voor mij een kip van Annemarie geslacht worden. Helaas zijn door een ziekte hier de afgelopen weken alle 40 kippen overleden.
Ik weet niet wanneer er een volgend blog gaat volgen. Internet doet het hier namelijk eigenlijk niet. Dus de kans is klein dat het lukt om op internet te komen. Maar ik zal mijn best doen, want ik denk dat ik na maandag we veel te vertellen heb!